Wykrywacz min – ręczny detektor elektromagnetyczny używany przez saperów do
wykrywania min lądowych.
Pierwszy wykrywacz min został opracowany podczas II wojny światowej, zimą
1941/1942 przez dwóch poruczników Józefa Kosackiego oraz Andrzeja Garbosia,
służących w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie z Centrum Wyszkolenia Łączności.
Pierwsze praktyczne próby prototypu przeprowadzono w miejscowości Bari
w Szkocji 5 marca 1942.
Prototyp wykrywacza testowany przez polskich saperów w Szkocji składał się z:
- słucahwek
- plecakowego aparatu pomiarowego
- kija bambusowego
- elipsowatego talerza z dwiema cewkami
